چهار شب جشن خانه موسیقی همزمان با پایان مهرماه به آخر رسید. در این سه شب گروه شهناز با سرپرستی مجید درخشانی و آواز محمدرضا شجریان، گروه کامکارها به سرپرستی هوشنگ کامکار و ارکستر ملی به رهبری فرهاد فخرالدینی به اجرای برنامه پرداختند و در روز چهارم که در واقع اختتامیه این برنامه بود طی مراسمی از مقام هنری چند هنرمند که هیچ کدام در محل برنامه حضور نداشتند، تقدیر شد و نیز در قسمت دوم برنامه داریوش طلایی به همراه آرش فرهنگفر به اجرای برنامه پرداختند.
برنامه طبق معمول دیگر برنامه های موسیقی با موسیقی محلی آغاز شد که همراه با رقص محلی نیز بود. موسیقی این گروه مانند اکثر سرنا و دهل هایی که تا کنون شنیده ایم از فواصل فالش و نادقیقی با رقصی ناهماهنگ به سمع و نظر بینندگان رسید! معلوم نیست چه اصراری است که چنین موسیقی هایی هر سال چند بار شروع کننده برنامه های موسیقی کشور باشند؟! وقتی نمی شود دو نوازنده سرنا پیدا کرد که فواصل مربوط به موسیقی شان را دقیق مانند هم بنوازند (و حتی قادر نیستند فواصلی که در اکتاوهای بالای ساز خود نواخته اند با دقت در پایین هم بنوازند) چه دلیلی دارد که آنها گل سرسبد جشنها باشند؟!

ادامه مطلب را بخوانید . . .

لینک های طلایی :