امشب اگه چلسی رم ببره صعوده ش قطعی میشه رم از یونتوسم باخت روحیه خرابی داره امیدواره چلسی ببره تا رم شانسی برای صعود نداشته باشه تا یکی از رقیبهای نام دار حذف بشه و هم زهر چشمی از سایر تیم گرفته بشه به نظر من توی این بازی لمپارد گل میزند چون اخیرا توی هر بازی گل میزنه اسکولاری هم گفته برای یک هافبک آمار خیلی بالایی که توی دو بازی یک گل و می تونیم بگیم که لمپارد بهترین باریکن جهانه این عکسم خوشحالی لمپارد بعد گل زدن به ساندرلنده منتظره یه برد شیرین دیگم
نتیجه این بازی دلیل این نمیشه که رم قویتر از چلسی چون چلسی توی بازی حریف دست کم گرفته بود اینو تو دفاع کردنشون میشد تشخیس داد البته رم واقعا تیم ضعیفیه و دست کم گرفتنشون بجا ولی 3تا گل ازاشتباهات خودمون خوردیم اونا همین 3تا موقعیت داشتن حالا هیچ تغییری ایجاد نشده چلسی هنوز صدر نشینه فقط الکی دکو اخراج شد ولی این بدونید اگه چلسی بازیکناش برگردن دیگه هیشکی حریفش نیست این امر غیر ممکن نیست مخصوصا اسین که می ترکونه این بازی هم یه زنک تفریحی برای بردای چلسی بود حالا زنگ تفریح تموم شده چلسی با این بازی پر انگیزه تر شده قویتر به بازی ها می پردازه میگه نه نگاه کن
بالاخره بعد از نتایج ضعیف اسکولاری اخراج شد و به جای او گاس هیدینگ به طور قرضی به چلسی آمدگاس هیدینگ از قبل با آبراموویچ آشنا بوده و گفت هر کس به جز چلسی بود حتما قبول نمیکردم با این کار چلسی طی دو سال 4مربی عوض کرده که هر نیم فصل یه مربی واقعا بده امیدوارم گاس هیدینگ خوب کار کنه با این همه ستاره این تغیرات باعث از بین رفتن تیم و بازیکنا میشه
رودگولیت هنوز هم کفش هایش را آویزان نکرده و قرار است در جام ستارگان سابق لیگ برتر در کنار برخی چهره های برجسته این رقابت ها بازی کند. رود یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال هلند محسوب می شود که با یوهان کرویف و مارکوفان باستن در تالار بزرگان فوتبال این کشور هم ردیف است. 465 بازی برای فاینورد، پی اس وی آیندهوون، میلان، سمپدوریا و چلسی برای او 175 گل در برداشت ضمناً در 66 بازی برای تیم ملی هلند 17 گل به ثمر رساند. پس از پائولو روسی و میشل پلاتینی نخستین بازیکنی بود که در یک سال (1987) به طور همزمان جایزه بهترین بازیکن اروپا و جهان را از آن خود کرد. در سال 1989 هم عنوان برترین بازیکن جهان را مجدداً کسب کرد. 3 قهرمانی سری A، 3 قهرمانی هلند، 2 قهرمانی جام باشگاه های اروپا و عناوین متعدد دیگر ثمره حضور او در میدان بود. گولیت یکی از عوامل قهرمانی هلند در جام ملت های اروپا در سال 1988 به شمار می رفت اما بهانه این گپ به بازی او مربوط نمی شود بلکه سابقه مربیگری اش است که این روزها جذاب شده است. رودگولیت در سال 1996 نخستین بار در چلسی و پس از اینکه گلن هادل آبی های لندن را به مقصد تیم ملی انگلیس ترک کرد، به عنوان مربی - بازیکن مشغول به فعالیت شد و در نخستین فصل مربیگری گولیت، چلسی با غلبه 2-صفر برابر میدلزبورو در فینال جام حذفی انگلیس به اولین جام مهم خود پس از 26 سال دست یافت اما 9 ماه بعد در حالی که چلسی در رده دوم لیگ برتر بود، رودگولیت از این تیم اخراج شد و این اتفاقی است که فوق ستاره هلندی از آن به عنوان تلخ ترین لحظه دوران حرفه ای خود یاد می کند.
اخراج مودبانه
اتفاقی مشابه در یک ماه اخیر روی داده است، ژوزه مورینیو که چلسی را پس از 50 سال به قهرمانی در لیگ انگلیس رساند و در 3 سال حضورش 5 قهرمانی برای این تیم به ارمغان آورد، ماه گذشته به دلیل اختلاف با رومن آبراموویچ مالک روس باشگاه با توافقی دو جانبه مؤدبانه اخراج شد. بله این نتیجه جلسه بحرانی رومن آبراموویچ، بروس باک مدیرعامل و پیتر کنیون مدیر اجرایی باشگاه چلسی در یک روز آفتابی بود. در 12 فوریه 1998 کن بیتس رییس آن زمان باشگاه چلسی گولیت را در حالی که موقعیت خوبی داشت، اخراج کرد. گولیت در این باره می گوید: «در طول زندگی ام آن اخراج بیشترین تأثیر را روی من داشت زیرا تا آن موقع هرگز به عنوان یک انسان اینگونه با من رفتار نشده بود. من تا 3 ماه کاملاً شوکه بودم. نمی توانستم باور کنم کسانی که هر روز با آنها سر و کار داشتم می توانستند این کار را بکنند. بیتس مرا اخراج کرد، این حق او بود اما این کار را براساس اطلاعاتی از دیگران انجام داد.» او با اشاره به اینکه مانند هر انسان دیگری اشتباه می کرده و خود را به خاطر آن اشتباهات مؤاخذه می کرده است، گفت: « بیتس نمی دانست در باشگاه چه اتفاقاتی می افتد و من واقعاً او را مقصر نمی دانم اما افرادی که با آنها کار می کردم، گلف بازی می کردم و با آنها هدیه رد و بدل می کردم پشت سرم کارهایی انجام می دادند و این بدترین چیز است. من می دانستم که کامل نبودم و اشتباهاتی داشتم و دایم از خودم می پرسیدم که شاید می توانستم روش دیگری را به کار گیرم اما افرادی مانند کالین هاچینسون، گراهام ریکس و گلین ویلیامز کاری کردند که رییس باشگاه مرا اخراج کند. هیچ وقت نتوانستم علت آن را بفهمم.»
او نخستین بار در تابستان سال 1995 هنگامی که از نیازهای پایان ناپذیر فوتبال ایتالیا به ستوه آمده بود راه انگلیس را در پیش گرفت. او در این اندیشه بود که در لندن شروعی تازه داشته باشد و می خواست آنچه در ایتالیا پیدا نکرده بود در انگلیس بیابد یعنی یک زندگی فراتر از فوتبال. پس از مدتی دریافت که راه درستی را در پیش گرفته و احساس کرد که از زندگی اش کاملاً رضایت دارد. او بهترین سال های عمرش را در میلان گذرانده بود و با این تیم افتخارات بی شماری کسب کرده بود اما در آخر قدردانی شایسته ای از او نشد و ستاره میلان با ناراحتی این تیم را ترک کرد و راهی لندن شد. او در تیم تحت هدایت گلن هادل بازی می کرد، خیلی هم خوب و تأثیرگذار. در پایان فصل 1996-1995 گولیت پس از اریک کانتونا بهترین بازیکن فوتبال انگلیس شناخته شد. در سال 96 که هادل هدایت تیم ملی انگلیس را عهده دار شد گولیت در استمفوردبریج مربی - بازیکن شد. مسؤولیت به سادگی به فردی واگذار شد که در سن 23 سالگی با بازوبند کاپیتانی پی اس وی آیندهوون را به قهرمانی هلند هدایت کرده بود. او 9 ماه بعد چلسی را به نخستین قهرمانی در 26 سال گذشته هدایت کرد و 9 ماه بعد هم اخراج شد: «در 2 سال پیش به جشن یکصد سالگی چلسی دعوت شدم. در فرودگاه با یک طرفدار چلسی برخورد کردم. او به من گفت: «رود تو نباید هیچ وقت نسبت به چلسی بد فکر کنی. این چلسی نبود که با تو بدرفتاری کرد بلکه برخی افراد شاغل در باشگاه بودند. همیشه عاشق چلسی باش.» او همان موقع به من نشان 100 سالگی باشگاه را داد. من هنوز آن را دارم. من اینک به چلسی عشق می ورزم. این باشگاه شادی های بی پایان من است و من آنقدر خاطرات خوب دارم که با بدرفتاری عده ای آن خاطرات از بین نمی رود.»
در آن زمان چلسی هم خوب بازی می کرد و هم نتایج قابل قبولی می گرفت. وقتی مقامات باشگاه خواستند علت اخراج گولیت را بیان کنند گفتند این مربی هلندی پول زیادی درخواست کرده است. آنها خواستار حمایت از اعتبار باشگاه شدند و فورا جیان لوکا ویالی را به عنوان مربی - بازیکن برگزیدند. چند ماه گذشت تا گولیت دیگر از خود راجع به علت این قضیه سؤال نکند اما این بی عدالتی همیشه در ذهن او باقی ماند. او 6 ماه بعد به عنوان مربی نیوکاسل برگزیده شد. وصلت ناجوری به نظر می رسید و انگار گولیت برای آن آماده نبود اما این کار را قبول کرد چون می خواست به مقامات چلسی نشان بدهد که اشتباه کرده اند. او عاشق باشگاه، شهر و هواداران متعصبی بود که همواره به دنبال موفقیت باشگاه بودند. این تیم به فینال جام حذفی انگلیس راه یافت اما مغلوب منچستریونایتدی شد که در آن سال سه گانه قهرمانی (لیگ برتر، جام حذفی و جام قهرمانان اروپا) را به دست آورد. در آغاز فصل بعد او سعی کرد به دلیل ضعف هایی که در آلن شیرر احساس می کرد او را کنار بگذارد که این کار به مذاق هواداران و مقامات نیوکاسل خوش نیامد و جایگاه وی متزلزل شد.
او همچنین از دادن شماره به راب لی کاپیتان تیم طفره رفت و با این کار خشم هواداران را بیش از پیش برانگیخت تا در نهایت این تیم انگلیسی را هم ترک کرد. رودگولیت در سال 2004 هدایت فاینورد را برعهده گرفت و در این تیم توفیقی به دست نیاورد و پس از یک فصل تیم دوران بازی اش را ترک کرد. او سال گذشته در تلویزیون هلند با نلسون ماندلا که جایزه بهترین بازیکن اروپا در سال 1987 را به او تقدیم کرده بود، مصاحبه کرد. در جریان جام جهانی 2006 آلمان به عنوان مفسر با تلویزیون ITV همکاری می کرد و با شبکه های مختلف تلویزیونی در جریان جام قهرمانان اروپا به طور مستمر به عنوان مفسر کار می کند. او خیلی از آنچه در باشگاه سابقش چلسی می گذرد اطلاع دقیقی ندارد اما به خوبی احساس ژوزه مورینیو را درک می کند.