وی گفت: مهندس موسوی در دوره اول نخست‌وزیری، به مصرف سیگار عادت داشت و روزانه تعداد زیادی سیگار می‌کشید و حتی به خاطر دارم در برخی مواقع که ایشان فرصت خرید سیگار را نداشت، از غلامرضا آقازاده که در آن دوره در نخست‌وزیری کار می‌کرد، می‌خواست که برایش سیگار تهیه کند.

وی ادامه داد: یک روز که برای دیدار مهندس موسوی به نخست‌وزیری رفته بودم،‌ دیدم مهندس موسوی در مدت زمان طولانی جلسه، سیگاری روشن نکرد و ظاهراً سیگار را کنار گذاشته است. از او علت این ترک ناگهانی سیگار را سوال کردم که مهندس موسوی در پاسخ حکایت جالبی از امام خمینی (ره) را نقل کرد.

مهندس موسوی گفت: چند روز پیش قرار بود برای ملاقات خدمت حضرت امام شرفیاب شوم. یکی از پاسداران که عضو کمیته‌های انقلاب بود، از من خواست تا یک مسأله شرعی را از امام خمینی (ره) استفتا کنم.

مسأله بدین صورت بود که این پاسدار و بعضی از همکارانش در زمانی که به عنوان مأمور بازرسی فعالیت می‌کردند، برخی از مواقع که محموله‌های سیگار خارجی قاچاق را کشف می‌کردند و چون این سیگارها بعداً سوزانده می‌شده، هنگام تحویل، تعدادی سیگار را جهت مصرف شخصی برمی‌دارند. سوال این پاسدار این بود که آیا مصرف این سیگارها که قرار است بعداً سوزانده شود، اشکال شرعی دارد یا خیر؟

مهندس موسوی ادامه داده بود: وقتی خدمت امام (ره) رسیدم،‌ موضوعات کشوری را مطرح کردم. زمان پایان ملاقات این سوال شرعی را هم از امام (ره) طرح کردم که ایشان پس از شنیدن این سوال لحظه‌ای مکث کرد و سپس از من پرسید: مگر پاسدار انقلاب هم سیگار می‌کشد؟

مهندس موسوی افزود: از لحن پاسخ امام (ره) متوجه شدم وقتی که ایشان برای یک پاسدار سیگار کشیدن را شایسته نمی‌دانند، قطعاً در مورد نخست‌وزیر کشور نیز روا نمی‌دانند و احتمالاً حضرت امام (ره) مدتی منتظر فرصتی بوده‌اند تا این مورد را به صورت غیرمستقیم به من تذکر دهند.