به سلامتیِ درخت!
نه به خاطرِ میوه‌ش،
به خاطرِ سایه‌ش
به سلامتیِ دیوار!
نه به خاطرِ بلندیش،
واسه اینکه هیچ‌وقت پشتِ آدم رو خالی نمی‌کنه.
به سلامتیِ دریا !
نه به خاطرِ بزرگیش،
واسه یک رنگیش
به سلامتیِ سایه !
که هیچ‌وقت آدم رو تنها نمی‌ذاره
به سلامتیِ پرچم ایران !
که سه رنگه
تخم‌مرغ !
که دو رنگه
رفیق !
که یه رنگه
به سلامتیِ همه اونایی
که
دوسشون داریم و نمی‌دونن،
دوسمون دارن و نمی‌دونیم
به سلامتیِ زنجیر !
نه به خاطر اینکه درازه،
به خاطر اینکه به هم پیوستس
به سلامتیِ کرم خاکی !
نه به خاطر کرم بودنش،
به خاطر خاکی بودنش
به سلامتیِ پل عابر پیاده !
که هم مردا از روش رد می‌شن هم نامردا
به سلامتیِ برف !
که هم روش سفیده هم توش
می‌خوریم به سلامتیِ گاو
که نمی‌گه من،
می‌گه ما
می‌خوریم به سلامتیِ اون که
همیشه راستشو می‌گه
به سلامتیِ بیل !
که هرچه قدر بره تو خاک،
بازم برّاق‌تر می‌شه
به سلامتیِ دریا !
که قربونیاشو پس می‌آره.
به سلامتیِ سرنوشت !
که نمی‌شه اونو از سر نوشت
جزیـــــره اســـــرار آمیــــــز دانــش